Wat hebben we een geweldige club ouders bij Acato. Ik was er vandaag weer zo van ondersteboven. Sinds de wethouder 'out of the blue' het vertrouwen in ons mooie schooltje aan het Goudseplein opzegde, hebben de ouders een niet aflatende en schijnbaar onvermoeibare strijd geleverd.
Er zijn klachten ingediend bij de ombudsman, brieven geschreven aan de gemeenteraad en er is eindeloos gebeld met overheden, deskundigen en kranten en andere media-mensen die hun pleit kunnen steunen.
Het moet allemaal hondsvermoeiend zijn. Al dat gepraat, er worden te nemen acties besproken, afwegingen gemaakt, nog maar eens getelefoneerd en dat moet dan allemaal 's avonds want er moet ook nog brood op de plank komen.
Intussen zitten hun kinderen thuis. Die zijn verdrietig, moeten worden opgevangen, de toekomst is onzeker, wat gaat er gebeuren? Mag ik ooit weer naar school mama? Of erger: Ik wil nu echt nooit meer naar school want het wordt toch weer een teleurstelling.
Hoe doe je dat allemaal als ouder?
Vandaag werd in de commissie zorg, onderwijs, cultuur en sport het debacle van vorige week behandeld.
Vorige week beloofde de directeur welzijn en zorg in een vergadering die werd voorgezeten door de ombudsman, aan de bijna voltallige club Acato-ouders, dat hun kinderen de volgende maandag weer naar school zouden kunnen.
Tijdens deze drie uur durende vergadering konden de ouders vertellen hoe ze zich niet gehoord voelden en niet serieus genomen.
De gemeente was onder de indruk en kwam over de brug. Ze zouden in gezamenlijkheid en gelijkwaardigheid met Acato de kar gaan trekken.
De opluchting bij de ouders was groot.
Maar de wethouder zag de volgende dag de afspraken en gooide ze direct in de prullenmand. Zonder enige compassie voor de ouders en hun zorgen.
En weer trokken de ouders hun rug recht en klommen weer in de pen en spraken met raadsleden en en en.
Het resultaat was deze vergadering in de commissie ZOCS waarbij zelfs de ombudsman werd uitgenodigd.
Vandaag sprak een moeder tijdens de commissievergadering. Ze vertelde met niet mis te verstane woorden, wat ze vond van deze laatste respectloze actie van de wethouder jeugd.
Ze zei: "De gemeente kan Acato niet zomaar vervangen. Wij ouders zijn met z'n allen Acato!"
Ik was trots. Niet vanwege het schooltje per se. Maar omdat ik een van de ouders ben.
(Zie link: ZOCS voor de vergadering)
woensdag 22 mei 2019
dinsdag 14 mei 2019
Scholen zullen nooit naar ouders luisteren
Toen mijn kinderen klein waren en ik moest vechten om ze binnen de muren van een school te houden, werden ouders geacht de wet te handhaven. De school van mijn kind hield zich op geen enkele moment aan de afspraken maar streek wel het rugzakgeld op. Ze weigerden zelfs om het verplichte Individuele Handelingsplan te maken.
Dat had voor de school geen consequenties. De school kreeg geen boete of zo. En hoefde ook het geld van de Rugzak niet terug te betalen, ondanks het feit dat het niet was gebruikt om mijn kind te helpen.
Ik schakelde een onderwijsconsulent in die de school op haar verplichtingen moest wijzen. Deze onderwijsconsulent deed daar vier maanden over omdat hij de school niet tegen de haren in wilde strijken want: "dan zijn we nog verder van huis". Hij ging voorzichtig met ze praten.
Afgelopen weekend werd er verslag gedaan bij Een Vandaag van een gezin op Texel dat van de minister het advies kreeg om naar de rechter te stappen omdat de school van hun kind, de wet overtreedt.
Ouders moeten ook nu nog steeds de wet handhaven voor de overheid. En dan denkt de overheid ook nog dat scholen geïnteresseerd zijn in de adviezen van ouders.
Voor scholen geldt nog steeds dat het de schuld van de ouders is dat kinderen thuis zitten. Ouders houden volgens de scholen hun kinderen thuis. Het kan natuurlijk nooit aan de school liggen!
In Rotterdam hebben we, ondanks de wet Passend Onderwijs, een systeem dat selecteert aan de poort. Dat mag niet volgens Passend Onderwijs, maar zelfs als het brutaal in een plaatsingswijzer wordt gezet: "Ga zelf maar leuren met je kind als er wat mee is" is er geen overheid, geen inspecteur, helemaal niemand, die daar iets aan verandert.
Intussen worden kinderen en ouders door het Openbaar Speciaal Onderwijs de deur gewezen. Dat weet ik zeker dat dit gebeurt want die ouders bellen mij.
Openbaar Onderwijs van Rotterdam kan zich dat permitteren omdat ze weten dat ouders niet in staat zijn om de wet te handhaven.
Dat is ons -ouders- niet meer gelukt sinds het bestuur van scholen dertig, veertig jaar geleden van ons is afgepakt en aan kille managers is gegeven.
Het mag onbegrijpelijk heten dat het onderwijs voor kinderen met een afwijkende ontwikkeling afhankelijk wordt gemaakt van de bereidheid van scholen om naar ouders te luisteren.
Onze wethouder is niet eens geïnteresseerd in de mening van de ouders! Wij en vooral onze kinderen zijn nog steeds hartstikke kansloos.
Dat had voor de school geen consequenties. De school kreeg geen boete of zo. En hoefde ook het geld van de Rugzak niet terug te betalen, ondanks het feit dat het niet was gebruikt om mijn kind te helpen.
Ik schakelde een onderwijsconsulent in die de school op haar verplichtingen moest wijzen. Deze onderwijsconsulent deed daar vier maanden over omdat hij de school niet tegen de haren in wilde strijken want: "dan zijn we nog verder van huis". Hij ging voorzichtig met ze praten.
Afgelopen weekend werd er verslag gedaan bij Een Vandaag van een gezin op Texel dat van de minister het advies kreeg om naar de rechter te stappen omdat de school van hun kind, de wet overtreedt.
Ouders moeten ook nu nog steeds de wet handhaven voor de overheid. En dan denkt de overheid ook nog dat scholen geïnteresseerd zijn in de adviezen van ouders.
Voor scholen geldt nog steeds dat het de schuld van de ouders is dat kinderen thuis zitten. Ouders houden volgens de scholen hun kinderen thuis. Het kan natuurlijk nooit aan de school liggen!
In Rotterdam hebben we, ondanks de wet Passend Onderwijs, een systeem dat selecteert aan de poort. Dat mag niet volgens Passend Onderwijs, maar zelfs als het brutaal in een plaatsingswijzer wordt gezet: "Ga zelf maar leuren met je kind als er wat mee is" is er geen overheid, geen inspecteur, helemaal niemand, die daar iets aan verandert.
Intussen worden kinderen en ouders door het Openbaar Speciaal Onderwijs de deur gewezen. Dat weet ik zeker dat dit gebeurt want die ouders bellen mij.
Openbaar Onderwijs van Rotterdam kan zich dat permitteren omdat ze weten dat ouders niet in staat zijn om de wet te handhaven.
Dat is ons -ouders- niet meer gelukt sinds het bestuur van scholen dertig, veertig jaar geleden van ons is afgepakt en aan kille managers is gegeven.
Het mag onbegrijpelijk heten dat het onderwijs voor kinderen met een afwijkende ontwikkeling afhankelijk wordt gemaakt van de bereidheid van scholen om naar ouders te luisteren.
Onze wethouder is niet eens geïnteresseerd in de mening van de ouders! Wij en vooral onze kinderen zijn nog steeds hartstikke kansloos.
maandag 13 mei 2019
Waarde
Afgelopen week zaten er negen of tien mensen van Pameijer en Mee en weet ik veel welke organisatie in ons schooltje.
Ook vandaag is de bezettingsmacht weer de school ingetrokken voor een dagje duimendraaien.
Deze mensen zitten daar om de wethouder een plezier te doen en ze zitten gemeenschapsgeld op te maken. De wethouder heeft geheel in haar eentje besloten wat goed is voor de kinderen en ondanks dat de ouders luid en duidelijk geroepen hebben dat ze toch echt graag zelf gehoord willen worden, weet de wethouder heel zeker dat wat zij bedacht heeft, heus veel beter is voor de kinderen.
De kinderen zitten dus thuis. Dat vindt de wethouder niet erg. Als de ouders er geen gebruik van willen maken, van haar prachtige idee dan moeten ze dat zelf weten.
Aan de raad heeft ze uitgelegd dat ze in goed overleg met de ouders het maatwerk heeft ingericht. Hoe ze dat dan heeft gedaan legt ze niet uit, maar vermoedelijk heeft ze telepathische gaven, want de ouders zijn niet gehoord.
En toen ze eindelijk wel gehoord werden, afgelopen dinsdag, was de wethouder zeer ontstemd over de wensen van de ouders en ze tikte ook nog eens haar hoogste ambtenaar stevig op de vingers.
Foei! Meedenken met de ouders!
Vandaag zaten weer negen of tien mensen in een verder lege school -zoals een leerling het noemt: koffie te drinken en koekjes te eten. Die kosten zo'n 15.000 euro per week!
Het is wat. Wij moesten het doen met 25.000 euro voor 4 maanden! Voor 16 weken dus. Dat is 1/10 van wat de gemeente nu uitgeeft! Toen we om meer geld vroegen zei de teamleider van de gemeente: "moet er nou weer geld bij!?"
Vandaag hebben onze leerkrachten, geheel vrijwillig, een dagje door gebracht met de kinderen op de andere lokatie (want die heeft geen leerlingen op maandag). Het was een waardevolle dag. Daar kan geen 15.000 euro tegenop!!
Ook vandaag is de bezettingsmacht weer de school ingetrokken voor een dagje duimendraaien.
Deze mensen zitten daar om de wethouder een plezier te doen en ze zitten gemeenschapsgeld op te maken. De wethouder heeft geheel in haar eentje besloten wat goed is voor de kinderen en ondanks dat de ouders luid en duidelijk geroepen hebben dat ze toch echt graag zelf gehoord willen worden, weet de wethouder heel zeker dat wat zij bedacht heeft, heus veel beter is voor de kinderen.
De kinderen zitten dus thuis. Dat vindt de wethouder niet erg. Als de ouders er geen gebruik van willen maken, van haar prachtige idee dan moeten ze dat zelf weten.
Aan de raad heeft ze uitgelegd dat ze in goed overleg met de ouders het maatwerk heeft ingericht. Hoe ze dat dan heeft gedaan legt ze niet uit, maar vermoedelijk heeft ze telepathische gaven, want de ouders zijn niet gehoord.
En toen ze eindelijk wel gehoord werden, afgelopen dinsdag, was de wethouder zeer ontstemd over de wensen van de ouders en ze tikte ook nog eens haar hoogste ambtenaar stevig op de vingers.
Foei! Meedenken met de ouders!
Vandaag zaten weer negen of tien mensen in een verder lege school -zoals een leerling het noemt: koffie te drinken en koekjes te eten. Die kosten zo'n 15.000 euro per week!
Het is wat. Wij moesten het doen met 25.000 euro voor 4 maanden! Voor 16 weken dus. Dat is 1/10 van wat de gemeente nu uitgeeft! Toen we om meer geld vroegen zei de teamleider van de gemeente: "moet er nou weer geld bij!?"
Vandaag hebben onze leerkrachten, geheel vrijwillig, een dagje door gebracht met de kinderen op de andere lokatie (want die heeft geen leerlingen op maandag). Het was een waardevolle dag. Daar kan geen 15.000 euro tegenop!!
dinsdag 7 mei 2019
Veiligheid en fatsoen
Gisteren trok de bezettingsmacht de school in. Een hele club onbekende mensen namen plaats op onze stoelen en liepen de hele dag vrijelijk door het gebouw. Overal waren ze.
Ik weet dit omdat we een bewakingscamera hebben. Deze bewakingscamera staat aan als we er zelf niet zijn. Deze week dus. De school staat immers vol spullen. Spullen van Stichting Bloemfleur, maar ook spullen van de kinderen en spullen van de leerkrachten. De camera staat aan voor de veiligheid van die spullen. Stichting Bloemfleur voelt zich namelijk verantwoordelijk als mensen hun eigendommen in ons schoolgebouw achterlaten. En ook de eigendommen van Stichting Bloemfleur verdienen bewaking.
Maandagmorgen om even over acht kwam er een mevrouw binnen die onmiddellijk de posters met ons gedachtegoed van de muur trok en in het proces verscheurde. Dat lijkt mij vernieling van andermans eigendommen. Bovendien getuigt het niet van enige interesse voor de inzet van Acato. Integendeel.
Maar misschien vindt de gemeente het toch niet zo interessant wat Acato voor de kinderen betekend heeft. Ze hebben er bij de gemeente afgelopen jaar trouwens ook nooit enige interesse in getoond.
Bovendien neemt de gemeente het niet zo nauw met andermans eigendommen. Voor ons gelden regels, voor de gemeente niet.
De gemeente mag gewoon een heel leger wildvreemde mensen de school insturen die dan vervolgens vrijelijk kunnen neuzen in onze spulletjes; in de getuigenissen van al die weken dat de mensen van Acato liefdevol voor deze kinderen hebben gezorgd. In de boeken en schriften van de kinderen.
Wie zijn die mensen? Wie geeft ze dit recht?
De wetten voor de privacy gelden blijkbaar niet voor onze overheid.
De gemeente heeft de sleutel. De gemeente wikt en beschikt.
Ik heb maar weer een klacht ingediend bij de ombudsman.
Ik weet dit omdat we een bewakingscamera hebben. Deze bewakingscamera staat aan als we er zelf niet zijn. Deze week dus. De school staat immers vol spullen. Spullen van Stichting Bloemfleur, maar ook spullen van de kinderen en spullen van de leerkrachten. De camera staat aan voor de veiligheid van die spullen. Stichting Bloemfleur voelt zich namelijk verantwoordelijk als mensen hun eigendommen in ons schoolgebouw achterlaten. En ook de eigendommen van Stichting Bloemfleur verdienen bewaking.
Maandagmorgen om even over acht kwam er een mevrouw binnen die onmiddellijk de posters met ons gedachtegoed van de muur trok en in het proces verscheurde. Dat lijkt mij vernieling van andermans eigendommen. Bovendien getuigt het niet van enige interesse voor de inzet van Acato. Integendeel.
Maar misschien vindt de gemeente het toch niet zo interessant wat Acato voor de kinderen betekend heeft. Ze hebben er bij de gemeente afgelopen jaar trouwens ook nooit enige interesse in getoond.
Bovendien neemt de gemeente het niet zo nauw met andermans eigendommen. Voor ons gelden regels, voor de gemeente niet.
De gemeente mag gewoon een heel leger wildvreemde mensen de school insturen die dan vervolgens vrijelijk kunnen neuzen in onze spulletjes; in de getuigenissen van al die weken dat de mensen van Acato liefdevol voor deze kinderen hebben gezorgd. In de boeken en schriften van de kinderen.
Wie zijn die mensen? Wie geeft ze dit recht?
De wetten voor de privacy gelden blijkbaar niet voor onze overheid.
De gemeente heeft de sleutel. De gemeente wikt en beschikt.
Ik heb maar weer een klacht ingediend bij de ombudsman.
zondag 5 mei 2019
Handelswaarde
Laat ik u ook eens inwijden in de handelswaarde van de kinderen.
Acato ontving afgelopen jaar voor ieder kind 236 euro per week. Dat is het informele PGB- tarief van Rotterdam, als je geen echte Grote Instantie bent zal ik maar zeggen. Die krijgen veel meer.
Een bevoegde leraar/begeleider/pedagoog met (levens) ervaring betalen wij 50 euro per uur op zzp basis.
Hoe zit dat nou met het Speciaal Onderwijs? Moeten die ook zo sappelen? Nee hoor.
De kinderen krijgen van ons 24 uur per week lessen, oh nee, dat mogen we niet zo noemen: begeleiding, in groepjes van 4 leerlingen per leraar ... eh sorry: begeleider.
Een groepje van 4 leerlingen kost per week dus: 24 x 50 = 1200,-
16 leerlingen (we hadden wisselend rond de 18 leerlingen) kosten per week: 4800 euro
18 leerlingen brengen aan inkomsten: 18 x 236 euro = 4248,-
Oh, dat kan dus niet. Maar niet getreurd, we hebben schoolvakanties. De kinderen krijgen het hele jaar PGB:
52 weken x 236 euro = 12.272 euro En dat dan gedeeld door de effectieve schoolweken, zijnde 44 stuks, levert een weekbedrag op van: 279 euro.
18 leerlingen hebben dus een bedrag van 18 x 279 euro per week te besteden aan begeleiding:
5020 euro!
Mooi! Ongeveer 800 euro ruimte voor nog wat assistentes en stagiaires en we kunnen draaien. Veel van onze leerlingen hebben af en toe een leraar, oeps begeleider, voor zichzelf nodig namelijk en bovendien hebben we dus 18 leerlingen en geen zestien, dus stagiaires en assistentes zijn geen overbodige luxe. Maar niet de hele week. Dus dit gaat best.
We hebben computers nodig en tafels en stoelen en andere spullen. Waar kopen we dat dan van?
Daar moeten we dan fondsen voor aanschrijven. En dat is afgelopen jaar ook redelijk gelukt. De prachtige meubels zijn allemaal geschonken door allerlei lieve mensen die ons project een warm hart toedragen.
En de organisatie? De directeur en het bestuur enzo? Dat zijn allemaal vrijwilligers. Geen dure directeuren bij Acato. Zelfs geen administratief medewerker. Het kan er allemaal niet af.
Nu zijn we nog een kleinigheidje vergeten: de huur. Die betaalde de gemeente afgelopen jaar gelukkig. Want die kunnen we dus echt niet betalen. (De afspraak was dat de scholen na dit jaar de huur gezamenlijk op zich zouden nemen.)
Hoe zit dat nou met het Speciaal Onderwijs? Moeten die ook zo sappelen? Nee hoor.
Het Speciaal Onderwijs krijgt per leerling 386 euro per week. Zij stoppen 16 leerlingen in een klas.
6176 euro opbrengst per leraar. In ons model houdt zo'n school dus, als ze 24 uur per week lessen zouden bieden: 6176 - 1200 = 4976 euro over! Per week! Per Klas!
5000 euro per week per klas voor overhead en andere dingen. Ze hebben natuurlijk wel wat andere kosten. Maar bijvoorbeeld de huur hoeven ze er niet van te betalen. Daar krijgen scholen aparte bekostiging voor.
Scholen krijgen ook nog allerhande subsidies. Afijn het is een feest daar.
Bij BOOR maken ze het helemaal bont. Daar hebben ze amper vakleerkrachten. Het hele onderwijs is er uitbesteed aan Ivio@school. De kinderen zitten achter een computer met een leerkracht in Almere of Groningen die ze zelf moeten mailen als ze een vraag hebben. Een vak kost een paar honderd euro per jaar per kind. Tel uit je winst.
Bij BOOR maken ze het helemaal bont. Daar hebben ze amper vakleerkrachten. Het hele onderwijs is er uitbesteed aan Ivio@school. De kinderen zitten achter een computer met een leerkracht in Almere of Groningen die ze zelf moeten mailen als ze een vraag hebben. Een vak kost een paar honderd euro per jaar per kind. Tel uit je winst.
De kinderen die Acato bezochten zaten jaren thuis. Ze waren echter geen officieel thuiszitters. De scholen hadden ze verstopt, samen met de inspectie en leerplicht. Het geld dat er beschikbaar was voor deze kinderen zwerft ook nog ergens rond. Of het is al uitgegeven aan een leuk scheikunde lokaal. Voor de andere leerlingen, die het wel redden. Of het zit in de reusachtige reservepot.
Waar ik nou heel benieuwd naar ben is hoeveel geld de scholen nu nog extra bedongen hebben bij de gemeente om die kinderen in die 'leerrechtpilot' op te vangen. Naast het 'schoolgeld', betaalt door het Rijk, door ons dus, betaalt de gemeente namelijk ook nog een flink bedrag per leerling aan de Grote Zorginstantie, die de Zorg van het kind gaat verZorgen. Bovendien heb ik via de tamtam begrepen -en dat kan dus een broodje aap verhaal zijn- dat het samenwerkingsverband van Rotterdam, Koers-VO de gemeente om extra geld gevraagd heeft om de kinderen van Acato op te kunnen vangen.
Dat is allemaal ons belasting geld. Wat kost ons, de belastingbetalers, dat nu allemaal extra? Daar ben ik zo benieuwd naar. Ik wed dat er straks vrolijk tussen de 400 en 500 euro of meer per kind per week wordt opgehoest. En hoeveel uren aandacht krijgen deze kinderen, de kinderen in de leerrechtpilot, straks dan werkelijk?
Ik kan u in ieder geval nu vast op een briefje geven dat, ondanks onze gezamenlijke diepte investering in deze leerrechtpilot, straks precies dezelfde kinderen thuis zullen zitten als voorheen. Ze zullen dan nog moeilijker terug te vinden zijn. Want in het verstoppen worden de scholen en hun vriendjes alleen maar vindingrijker.
Dat is allemaal ons belasting geld. Wat kost ons, de belastingbetalers, dat nu allemaal extra? Daar ben ik zo benieuwd naar. Ik wed dat er straks vrolijk tussen de 400 en 500 euro of meer per kind per week wordt opgehoest. En hoeveel uren aandacht krijgen deze kinderen, de kinderen in de leerrechtpilot, straks dan werkelijk?
Ik kan u in ieder geval nu vast op een briefje geven dat, ondanks onze gezamenlijke diepte investering in deze leerrechtpilot, straks precies dezelfde kinderen thuis zullen zitten als voorheen. Ze zullen dan nog moeilijker terug te vinden zijn. Want in het verstoppen worden de scholen en hun vriendjes alleen maar vindingrijker.
Deze Beestachtige Bezetting van ons schooltje kost de gemeente in ieder geval alvast een enorme extra bak met geld. Er zijn overal mensen vandaan getrommeld om ons uit te wissen. Een paar weekjes voor de Grote Vakantie, gaat er nog even duizenden euro's gemeenschapsgeld doorheen om ons te laten verdwijnen. Acato, met afstand de goedkoopste en meest liefdevolle oplossing voor de kinderen, voor een peperdure, liefdeloze, maar o zo lucratieve deal voor de Grote Instanties.
zaterdag 4 mei 2019
Beestachtige Bezetting
Maandag wordt ons schooltje bezet door de gemeente, BOOR, Pameijer en Boba. Deze week heeft de gemeente zich door middel van de huisbaas toegang verschaft tot het pand. Onder bedreiging van juridische stappen zijn we bovendien gesommeerd de sleutels in te leveren en wordt ons verder de toegang tot onze eigendommen ontzegd.
Omdat de gemeente tot 31 juli de huur heeft betaald hebben ze zo'n haast ons nu eruit te gooien. Anders was het iets moeilijker geweest om ons te stoppen. Veel kinderen komen van buiten Rotterdam en die gemeenten hebben het vertrouwen nog niet opgezegd. Integendeel.
Maar ook die gemeenten krijgen hun jonge inwoners nu teruggestuurd per kerende post.
Consequentie voor de kinderen is dat ze in ieder geval deze week weer thuis zitten.
Hoe zullen deze kinderen zich nu voelen vraag ik mij af? Een overheid die zo agressief te keer gaat om het schooltje, waar ze de laatste maanden zo prettig zaten en waar ze zich eindelijk welkom voelden, op te heffen; zo'n overheid moet toch wel hele gewichtige redenen hebben. Het wordt ze niet eens gevraagd wat ze ervan vinden. De overheid kan wat dat betreft ook gerust zijn. Deze kinderen zullen de oorzaak altijd bij zichzelf zoeken. Zij waren nooit welkom op school. Andere kinderen wel, dus: "Het zal mijn schuld wel zijn. Ik deug niet. Dat hoor ik mijn hele leven al."
Het is beestachtig wat Rotterdam doet. Beestachtig. Een ander woord weet ik niet.
Het wordt de ouders trouwens ook niet gevraagd wat ze ervan vinden.
De ouders hebben ongevraagd luid en duidelijk hun mening gegeven, maar daar krijgen ze geen antwoord op.
De ouders hebben nu te horen gekregen dat ze kunnen komen praten over het traject wat de Grote Instanties voor hun kinderen bedacht hebben en als ze dat niet doen, dan is er niets anders. Ze hebben het aanbod van de scholen en de gemeente te accepteren of dat nou passend is of niet.
Ze gaan, verbolgen en onbegrepen.
Het is handel en politiek. Het gaat op geen enkel moment over onze kinderen.
Maandag begint de Beestachtige Bezetting.
Omdat de gemeente tot 31 juli de huur heeft betaald hebben ze zo'n haast ons nu eruit te gooien. Anders was het iets moeilijker geweest om ons te stoppen. Veel kinderen komen van buiten Rotterdam en die gemeenten hebben het vertrouwen nog niet opgezegd. Integendeel.
Maar ook die gemeenten krijgen hun jonge inwoners nu teruggestuurd per kerende post.
Consequentie voor de kinderen is dat ze in ieder geval deze week weer thuis zitten.
Hoe zullen deze kinderen zich nu voelen vraag ik mij af? Een overheid die zo agressief te keer gaat om het schooltje, waar ze de laatste maanden zo prettig zaten en waar ze zich eindelijk welkom voelden, op te heffen; zo'n overheid moet toch wel hele gewichtige redenen hebben. Het wordt ze niet eens gevraagd wat ze ervan vinden. De overheid kan wat dat betreft ook gerust zijn. Deze kinderen zullen de oorzaak altijd bij zichzelf zoeken. Zij waren nooit welkom op school. Andere kinderen wel, dus: "Het zal mijn schuld wel zijn. Ik deug niet. Dat hoor ik mijn hele leven al."
Het is beestachtig wat Rotterdam doet. Beestachtig. Een ander woord weet ik niet.
Het wordt de ouders trouwens ook niet gevraagd wat ze ervan vinden.
De ouders hebben ongevraagd luid en duidelijk hun mening gegeven, maar daar krijgen ze geen antwoord op.
De ouders hebben nu te horen gekregen dat ze kunnen komen praten over het traject wat de Grote Instanties voor hun kinderen bedacht hebben en als ze dat niet doen, dan is er niets anders. Ze hebben het aanbod van de scholen en de gemeente te accepteren of dat nou passend is of niet.
Ze gaan, verbolgen en onbegrepen.
Het is handel en politiek. Het gaat op geen enkel moment over onze kinderen.
Maandag begint de Beestachtige Bezetting.
Abonneren op:
Posts (Atom)